İneklerde eklem yaraları, diz şişmeleri ve (Decubitus /Decubitis /Dibiskus ( yatak hastalığı) sebepleri ve önlemleri.

Eklemlerin dış taraflarında, deri altında eklemi koruyan, içinde sıvı olan bir yastık vardır. Bu yastığa ‘’bursa’’ adı verilir. İneklerde ve besi danalarında bu koruyucu yastığın sürekli darbeye (travma) maruz kalması sonucunda ‘’bursitis’’ denilen durum ortaya çıkar. çok diz ve dirsek eklemlerinde ortaya çıkar. Carpal, tarsal ve olecranon eklem bölgelerinde ortaya çıkan bursitis barınak konforunun eksikliği sonucunda orada bulunan eklem yastığının sıklıkla darbe alması sebebiyle meydana gelir.

Ön ayaklarda, Carpal eklemde olan bursitis’e ayrıca ‘’Carpal Hygroma’’ diye özel bir isim verilmiştir. Carpal Hygroma ve diğer Bursitis vakalarında genelde topallık görülmez. Sadece bir ‘’hoş olmayan görüntü’’ söz konudur. Ancak ileri vakalarda içi sıvı dolu bu yastık sertleşebilir, veya mikropların etkisiyle irinli yangı haline dönüşebilir.

Dekübit ülseri; tek başına basınç ya da sürtünme ile basıncın birlikte sebep olduğu, genellikle kemik çıkıntıları üzerinde ortaya çıkan deri ve / veya deri altı doku hasarıdır. Bir bölgenin uzun süreli veya aralıksız basınca maruz kalması ile oluştuğu için bası yarası olarak adlandırılır. Ancak Bursitis ile karıştırılabilir. BURSİTİS

İneklerde eklem yaraları ve diğer sağlık sorunları ile bağlantısı

Arka diz (Hock) lezyonlarının topallık ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Birbirleriyle döngüsel bir ilişkiye sahiptirler. Yani topallık diz lezyonlarına yol açabileceği gibi, diz lezyonları da topallığa yol açabilir. İlk durumda, şişmiş bir diz, bir ineğin normal yürümesini zor ve acı verici hale getirecektir. Öte yandan, bir ineğin taban ülseri veya dijital dermatit gibi ağrılı, topallığa neden olan bir lezyonu varsa, daha uzun süre yatar ve zemin ile hassas diz derisi arasında daha fazla sürtünme yaratarak diz yaralanması riskini artırır. Bu nedenlerle topallık ve diz lezyonları düzenli olarak aynı anda ortaya çıkar.

Hock Diz lezyonları mastitis ile de ilişkili olabilir. Araştırmacılar mastite neden olan bakterileri incelediler ve diz derisinin yaşam döngüsüne katkıda bulunabileceğini görüldü. Bakterileri içeren sütün ineğin yatağına düştüğünü ve daha sonra inek yattığında diz derisini kolonize ettiğini belirtiyorlar. Bu, özellikle diz derisi tahriş olmuşsa veya zaten hasar görmüşse olasıdır. İç diz alanı daha sonra çoğalan ve meme derisine geri dönen, yayılan ve yeni mastitis vakalarına neden olan bakteriler için bir rezervuar haline gelebilir.

Hazırlayıcı faktörler

Ülkemizde süt sığırcılığı işletmelerinde hayvanların yatma ve dinlenme yerlerinde kuruluk ve yumuşaklık sağlayan altlık kullanımında ciddi oranda sorunlar bulunmaktadır. 2016 yılında yapılan geniş çaplı araştırmalarda, süt işlemelerindeki ineklerin vücutlarının kabul edilemez düzeyde kirli olduğu (% 70’lere varan) bu nedenle de ayak, meme ve üreme sağlığı ile sağım hijyeni sorunlarına sıklıkla yol açtığı gözlemlenmektedir.

Ahır koşulları ve Kötü inek konforu

Doğru olmayan durak ve ölçüleri. yataklık yumuşaklığı ve elastikiyeti azlığı sebebi ile yetersiz kan dolaşımı İneklerde eklem yaraları oluşumu tetikleyebilir.

Dezenfeksiyon ve kuruma maddeleri kullanımı: örneğin kireç tozu ve formaldehit bazlı bileşikler, saç dökülmesi ve şişkinlik oranlarıyla ilişkilidir. Bu ürünlerin tahriş edici doğası nedeniyle, nem olduğunda kimyasal yanıklara neden olabilir.

Deri hasarları

Genel olarak organik sürülerde geleneksel sistemlere göre daha düşük oranda görülür. Organik sürüler daha uzun otlatma yapmaya meyillidir, daha fazla alana ve daha fazla gevşek sap-saman altlık miktarına sahiptir. Daha büyük ve verimli ineklerde bu lezyon daha fazla görülmektedir.

Derideki değişiklikler 2 çeşittir; Deride kılsız küçük bölgeler ve Lezyon/şişlik -2 cm ve daha büyük olanlar. yatak veya yatma yarası olarak değerlendirilmemeli ve diğer olası nedenler araştırılmalıdır.

Vücudun aynı bölgesindeki deri değişiklikleri farklı kategoridense tüm bu değişiklikler hesaba katılmalıdır. Hayvanın vücudunda her bir kategoriye ait 20 den fazla deri değişiklikleri varsa -Tüm deri bölgesi etkilenmişse > bir el büyüklüğünden fazla ise dikkatlice incelenmeli ve tasnif edilmelidir.

Kılsız bölgeler

• Deride kıl kaybı olan bölge
• Zarara uğramamış deri
• Parazitlerden dolayı derinin yoğun incelmesi
• Hiperkeratoz olması mümkün

Lezyon / şişlik:

• Yara ya da uyuz etkeninden kaynaklı hasarlı deri
• Ektoparazitlerden kaynaklı dermatitis,
• Tam yada kısmi kaydedilmiş yara başları
• Kulak lezyonları, kulak küpelerinin kaybından kaynaklı
• Normal duruma göre çevresinde belirgin şekilde artış

Bakteriler

Bakteriler elverişsiz koşullarda hayatta kalmak için biyofilmler oluşturmaya uyum sağlamışlardır. Bakterilerin yüzeylere bu şekilde adezyonu ile; doğal ortamdaki mikroorganizma türleri için bir rezervuar ve hayvansal üretim tesislerinde kalıcı bir kontaminasyon kaynağı oluşturmaları evrensel bir fenomendir.

Biyo-filmler: Örtü Altı Bakteriler

Bakterilerin biyofilmler şeklinde yüzeylere yapışması evrensel bir fenomendir. Yapışma özelliği bir hayatta kalma stratejisidir.

Bakteriler, yetersiz oksijenli olanlar, aşırı sıcaklıklara sahip olanlar veya besinleri eksik olanlar gibi olumsuz çevresel koşullardan kurtulmak için “biyofilmlenmiş” bir duruma adapte olmuşlardır. Doğal ortamda, biyofilmler mikrobiyal türler için bir rezervuar görevi görür ve ekolojik dengeyi garanti eder. Ancak hayvansal üretimde, ortadan kaldırılması özellikle zor olan kalıcı bir bulaşma kaynağı oluştururlar.

Üreme evindeki biyofilmler

Bir hayvan barınağında, yüksek organik madde konsantrasyonları, yüksek sıcaklıklar ve yüksek nem seviyeleri nedeniyle dinamik bir mikrobiyal ekosisteme sahip kapalı bir alandır. Mikrobiyal ekosistemin özellikleri, her bir hayvanın ve sürünün mikrobiyotası tarafından belirlenir.

Hayvan dışkısı, binanın mikrobiyotasını, özellikle hayvanın sindirim sisteminde bulunan Enterococcus , koliformlar, laktobasil ve  Bacillus  türleriyle düzenli olarak zenginleştirir. Ahırda hayvan bulunması, ortam havasının sıcaklık ve neminde artışa neden olur. Bu sıcak hava binanın tepesine yükselir ve beraberinde bioaerosoller şeklinde birçok mikroorganizmayı taşır. Böylece binanın tüm yüzeyleri kirlenir ve biyofilmler oluşur (Şekil 1).

Şekil 1. Hayvancılık binalarında bioaerosoller ve biyofilm oluşumu

Bir biyofilmin oluşumu ve evrimi

Biyofilmler, kalınlıkları birkaç santimetreye ulaşabilen, önemli bir bakteri rezervi oluşturan karmaşık yapılardır. Olgunlaşma aşamasında bir polisakkarit veya hücre dışı polimerik madde (EPS) salgılayan istiflenmiş bakteri birikimi yoluyla yüzeylerde oluşurlar. Bu mukoza matrisi, ortamın içinde dolaşabileceği bir kanal ağı yoluyla atılır.

Biyofilmin kalınlığı sonsuza kadar artmaz. Bir biyofilmin oluşma eğrisi, birikme hızı ile kirletici hücrelerin çevreye ayrılma hızı arasında bir dengeye ulaşıldığında bir düzlüğe ulaşır (hava sonra yüzeyler; Şekil 2). Biyofilm parçalarının ayrılması kısmen binanın içindeki sıcaklık ve nemdeki değişimlerden kaynaklanmaktadır. Bu kopmalar bina içindeki havanın kirlenmesine katkıda bulunur ve bulaşıcı basıncın artmasına neden olur.

Bio filmlerin özellikleri

Bir biyofilmdeki bakteriler, hücreler arasında iletişim ve alışverişe izin veren bir gözenek ve dolaşım kanalları ağı aracılığıyla mukoza matrisi içinde düzenlenir (Şekil 3).

Biyofilmin dış kısmında bulunan, hava veya su ile ara yüzeyde bulunan hücreler daha fazla miktarda besin, oksijen ve suya sahiptir ve metabolizmaları aktiftir. Biyofilmin daha derin kısmındaki, destekle arayüzde bulunan bakteriler, mikro aerofilik veya anaerobik koşullardadır ve metabolizmaları inaktif veya hareketsizdir.

Bu nedenle biyofilm, farklı türleri içeren bir mikro nişler mozaiğidir, aynı zamanda aynı bakteri türünün farklı fenotipleridir. Bu mikrobiyal topluluğun uyumu, sinerjik etkileşimlere ve homeostatik mekanizmalara dayanır. Bir biyofilmin mimarisi ve organizasyonu, bir dokuda bulunanla benzerdir ve bu, onların olağanüstü evrimsel önemini vurgular.

Biofilms: Bacteria Under Cover

https://huvepharma.com/news/article/biofilms-bacteria-under-cover/

İnekler yatarken, zemine temas eden derileri kendi vücudunun tüm ağırlığına maruz kalır. Böylece sert yatak yüzeyi ile kemik dokusu arasında kalan bu bölgede kan dolaşımını ciddi şekilde engellenir. Bu nedenle bu bölgede kan dolaşımı azalır ve hassas hale gelir. Dolayısı ile ineklerde kıl dökülmesi ile başlayan lezyonlar eklem yaraları oluşur.

32 çiftlikten elde edilen veriler

Bu (İneklerde eklem yaraları) lezyonların görüldüğü entansif işetmelerden 32 (çiftlikten) her birinin ziyareti sırasında çiftlik düzeyinde bilinen tüm faktörlerle ilgili veriler toplandı. Bazı fiziksel veriler (barınma ve durak tasarımı, durak varlığı ve sayısı, durak yatağı ve zeminin türü, bordürün varlığı veya yokluğu ve akciğer havalandırma alanı ve beslenme alanının yeterliliği, Yemlik, kafa kilidi, ense çubuğu yüksekliği, yürüme yolundan çıkarılma sıklığı) gözlem ve ölçümler yoluyla veriler toplanmıştır. Geri kalan beslenme ile ilgili olarak (konsantre besleme sıklığı, mineral takviyesi, yem tipi ve rasyonlar tespit edilmiştir) Link

Ayaklarında, eklem bölgelerinde ve derilerinde lezyon olan hayvanlardan örnekleme modeli ile 3- 5 gr kadar boyun ve enseye kalın bölgelerden makas ile kıl örnekleri alındı (hayvanların mineral analizi için bunlar IGARI SYNLAB analiz merkezine gönderildi.

Kauçuk dolgulu şiltelere kıyasla derin yataklı ahırlarda tutulan ineklerde daha az bacak yaralanması rapor edilmiştir ( RFM ; Weary ve Taszkun, 2000 ). Wechsler ve ark. (2000) , samanla yatırılan ineklerin, yumuşak şilteli serbest ahırlardaki ineklere göre daha az kabuk, yara ve tüysüz tarsal eklemlere sahip olduğunu belirtmiştir. Link

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0022030207718076

Saç (KIL) mineral analizi

Hayvanların Saç Mineral Analizi: köpekler, atlar, sığırlar ve kediler için kullanılabilir. 40 element, 16 besin, 9 gerekli olmayan element ve 15 toksik element test yapılmakta ve bu bilimsel bir testtir (radyonik değil).

Saç mineral analizi ile test edilen besinlerin içeriğinde hayvanlar için gerekli olan: – Bor, Kalsiyum, Kobalt, Bakır, Krom, Fosfor, İyot, Demir, Magnezyum, Manganez, Molibden, Potasyum, Selenyum, Sodyum, Sülfür, Çinko yeterliliği ile Zehirli elementler test edilmiştir – Antimon, Alüminyum, Arsenik, Baryum, Berilyum, Kadmiyum, Kurşun, Nikel, Civa, Platin, Gümüş, Stronsiyum, Talyum, Tungsten, Uranyum

Saç mineral analizi testi hayvan vücudundaki mineral seviyelerini test etmek için en etkili, invazif olmayan bir yöntemdir. Mineraller ise birçok organ ve bezin doğru çalışması için önemlidir.

Birçok insan ve hayvan, düşük kaliteli gıdalardan, vb. sebeplerden besinsel yetersizliklere veya dengesizliklere sahiptir. Günümüzde gıdalarımız, suni gübrelerin ve kimyasalların yoğun kullanımı nedeniyle yeteri kadar mineral bakımından zengin değildir. Sizin ve hayvanlarınızın optimum sağlık için doğru mineral dengesine sahip olduğundan emin olun.

Test edilmeyen temel elementler – Bizmut, Germanyum, Altın, Lityum, Rubidyum, Silikon, Titanyum, Kalay, Vanadyum. Ağır metallerden kaynaklanan toksinler birçok sağlık sorununa neden olabilir, bu nedenle hayvanlarınızın bunlara maruz kalmış olup olmadığını bilmek yardımcı olabilir.

Saç- kıl analiz için link Greenpet

Kıl test sonuçları

• Artan miktarda potasyum (Kalium) ile kombinasyon halinde önemli miktarda mineral eksikliği vardır.
• Alüminyum değer yeterlidir.
• Saçlarda bulunabilecek kalsiyum eksikliği ve magnezyum, manganez, selenyum ve çinko eksikliği ile birlikte, yemde en az ya da çok az mineral bulunması varsayımına yol açmaktadır. Bu gibi düşük sonuçlar parazit varlığından (mide / bağırsaktaki solucanlar) veya mevsimsel olarak değişen mineral kaynaklarından da gelebilir.
• Yemdeki tuz (NaCl) içerikleri kontrol edilmelidir. Hayvanların, mineralleri değil sadece tuz aldıkları gibi görünüyor. Böyle bir durum tırnaklarda, toynaklarda ve ciltle ilgili sorunlara neden olabilir.
• İnekler, günde ve günde 50 gr dan fazla tuz almamalıdır!
• Potasyum seviyesi artarsa. Bu organik madde ve ham liflerin emilimini azaltır. Çok fazla potasyum, magnezyum emilimini azaltır, bu da artan doğumsal pareziye ve azalan doğurganlığa neden olur. Çok fazla potasyum genellikle dışkının tarlalarda gübre olarak kullanılmasından kaynaklanır.
• Magnezyum eksikliği, yem alımının azalmasıyla sonuçlanır ve bunun, kasların ve fertilitenin gelişmesi üzerinde olumsuz etkileri vardır. Saman çok miktarda magnezyum içerir.
• Manganez eksikliği, daha fazla erkek buzağılarda görülür, aynı zamanda, örn. dilin garip kullanımı (bunun için tam kelime bulamıyorum). Manganez, doğurganlık için çok önemlidir.
• Molyenium ürik asit metabolizması ve fertilitesi için önemlidir ve mineral yem karışımına dahil edilmelidir.
• Selenyum, back ve eklem sağlığı için, aynı zamanda genel olarak doğurganlık ve bağışıklık sistemi için önemlidir.
• Çinko eksikliği doğurganlık, tırnak ve toynak ve eklemler ile ilgili sorunlara neden olabilir. Çinko da inek derisi için çok önemlidir. Çinko eksikliği meme sorunlarının giderilmesine de neden olabilir, çünkü meme başlarının kapatılması önemlidir. Yeterli çinko yoksa ineklerin yattığında memeden süt akışının artmış olduğunu görebilirsiniz.
• Kist için artmış bir iyot seviyesi sebep olabilir. Aynı zamanda huzursuz hayvanlarla sonuçlanır.

Özet: İneklerin minerallerle beslenmesinde önemli eksiklikler görülüyor! Yemdeki mineral miktarı çok düşük gibi görünüyor. Yemlerde mineral temini ve eser elementlerin (biyoelementler) seviyesi artırılmalıdır. Tuz iyotsuz olmalı. Poison ve potasyumun azaltılması için doğal zeolit ​​(kil içermeyen mineraller) veya klinoptilolit öneri 40 g / inek ve gün beslenmesi tavsiye edilir. Bununla birlikte, biyolit (biyolit) veya diyabaz (toprak oluşturan kaya) kullanılmamalıdır.

Ek öneriler:

• Doğal zeolit ​​ile karıştırılmış sap (kesilmiş saman) yataklıklar üzerinde serpilmelidir, Doğal zeolit ​​cildi korur ve amonyak ve azotu bağlar.
• Genellikle eklemlerde (yaralarda açık yaralar) çok sayıda lezyonda ortaya çıkan, aynı zamanda doğurganlık oranındaki problemlerde ortaya çıkan bir klamidyal enfeksiyon olup olmadığı kontrol edilmelidir.

Yem Mineral  içeriği

• minimum% 15 kalsiyum
• 3000 mg manganez
• % 6 magnezyum (iyot içermez)
• % 7 sodyum
• NaCL daha az sonra% 20 (natriumhydrogencarbonat temel olarak mineral yemlere dahil edilmemelidir!)
• çinko min. 9000mg
• molybdenium 50 mg
• selenyum 40-50 mg

Hayvanlarınızın mineral dengesi, mineral oranları vb. Hakkında tam bir rapor alacaksınız ve gerekirse dengesizliklerin veya eksikliklerin üstesinden nasıl gelineceği ile ilgili öneriler alacaksınız.

Yapılan bu tespit ve düzeltmelerden sonra hayvanların durumunda ilk 6 ayda ciddi gelişmeler saptanmıştır.

Effects of rubber alley flooring on cow locomotion and welfare

Department of Animal Nutrition and Management Degree project 380
Swedish University of Agricultural Sciences 30 credit A2E-level
Course code EX0552 Uppsala 2012

Causes of hock injuries Sayfa 3

Diz yaralanmalarının nedenleri İnek kötü hijyen ile sert, aşındırıcı bir yüzeyde yatarken diz eklemleri (tarsal eklemler) aşırı derecede maruz kalır ve basınca duyarlıdır. Diz yaralanmaları saç kaybı, şişlikler veya ülseratif lezyonlar olarak ortaya çıkabilir. Şiddetli diz lezyonları, ağrı nedeniyle hayvanı daha uzun aralıklarla ayağa kalkmaya veya yatmaya zorlar. Tıpkı bir insanın dirsekleri veya dizleri gibi, derinin altındaki yumuşak, şok emici dokudan yoksun olan kemikli yüzey, bölgeyi savunmasız hale getirir. Bu nedenle, diz yaralanmalarını önlemek için yatma rahatlığı çok önemlidir. Yatak veya yatak malzemesi (altlık) ineklerin yatıp kalkması için rahat bir yüzey oluşturduğu için büyük önem taşır. Bakteri kontaminasyonu riskini azaltan bir yatak malzemesi kullanmak da önemlidir. Dizleri enfekte eden aynı patojenler memeyi de enfekte edebilir ve bu da mastitis riskini artırır (Rytterlund, 2009)

Ayrıca Livesey ve ark. (2002), serbest duraklarda kauçuk şilteler üzerinde barındırılan düvelerde diz lezyonlarının kauçuk şiltelere göre daha yaygın ve şiddetli olduğunu bulmuşlardır. Hasırların ya da şiltelerin bulunduğu tezgahlardan önemli ölçüde daha düşük lezyon skorları vardı. Hem (paspaslar) kauçuk yataklar hem de döşekler (şilteler) biraz aşındırıcıdır ve üstte yeterli altlık sap kullanılmazsa saç dökülmesine ve cilt yaralanmasına neden olabilir. Bu daha sonra bakterilerin yaralı bölgeye girişini kolaylaştıracaktır. Şiltelerin özelliği, ineğin vücudunu takip etmeleri ve bu nedenle dizler üzerindeki baskıyı kauçuk paspaslardan daha fazla azaltmalarıdır. Beton ise çok daha serttir ve dizler üzerindeki baskıyı artırarak yaralanmalara neden olur.

Diz yaralanmaları maruz kalma süresine bağlı olduğundan, hayvanların normalde ayakta durduğu ve yürüdüğü zeminler yatma süresini azaltarak dolaylı olarak katkıda bulunur. Beton ara sokaklar ve beton serbest duraklar yerine ara sokaklara kauçuk ve serbest duraklara kum yerleştirilerek ciddi diz lezyonları önlenebilir (Vokey ve diğerleri, 2001). Bergsten (2009), her iki grupta da rahat yataklı özdeş serbest duraklar kullanılmış olmasına rağmen, şaşırtıcı bir şekilde beton latalar üzerindeki ineklerde latalı kauçuk zeminlere göre 2,6 kat daha fazla diz lezyonu bulmuştur. Bunun nedeni muhtemelen ara sokaklardaki kauçuğun ineklerin orada durmasını daha rahat hale getirmesi ve bunun sonucunda daha az dinlenme süresi sağlaması ve bu da diz üstü yatma süresini kısaltmasıdır.